HET KRIMPENDE SASHUL

De Sashul, een natuurgebied grenzend aan de Zeebrugse haven.
Klein, maar in de toekomst misschien nog een heel stuk kleiner.
Nu het nog kan, bezocht ik dit natuurgebied om het huidige contrast tussen
natuur en industrie vast te leggen.

De Sashul vroeger

was een industrieterrein.
Vroeger werd het natuurreservaat Sashul gebruikt als stapelterrein van steenblokken.
Deze werden gebruikt voor de aanleg van de strekdammen van de Zeebrugse haven.

Daarna werd het terrein gebruikt als goederen rangeerstation en opstelterrein voor autotransport.

De Sashul nu

is een natuurgebied.
Sinds 1989 is het een natuurgebied die dient als groene buffer tussen de haven en het woongebied van Heist.
De Sashul is een kalk- en schelpenrijk zandbak die enerzijds bestaat uit laaggelegen weilanden die deels blank komen te staan tijdens winter en lentemaanden.
Anderzijds heb je een opgespoten vijf meter hoger gelegen deel met mooie uitzichten en een aantrekkelijk wandelpad.

In het voorjaar kun je er de bloeiende rietorchis terugvinden die het gebied bedekt onder een paars tapijt.

Naast meeuwen, zijn de meest voorkomende broedvogels in dit natuurgebied zijn de Kievit en de kleine plevier.
Tijdens mijn bezoek was de observatiehut echter gesloten.

De Sashul toekomst?

Eind 2019 vroeg C.RO Zeebrugge een omgevingsvergunning om de sporenbundel aan het Brittaniadok met 30% te verlengen. Kans dus dat het natuurgebied Sashul zal verkleinen.
Compenserende maatregelen voor de inname van het natuurgebied zouden voorzien zijn.

De aanvraag zorgde voor veel bezorgdheid onder de inwoners van Heist.
Groen Knokke-Heist diende hiertegen een interpellatie in.

Ter plaatse

Parkeren kan je ten zuiden van het Natuurgebied.
Eventueel kan je ook in één van de zijstraatjes van de vuurtorenweide parkeren.

Coördinaten:
51.333188, 3.233880

Het gebied is vrij toegankelijk en geschikt voor voor rolstoelgebruikers.
Honden moeten aan de leiband.

Mijn ervaringen

Toen ik het nieuws vernam in December 2019,
wou ik – nu het nog kan – het gebied bezoeken in zijn huidige toestand.
Het leek me vooral interessant het contrast tussen
natuur en de dreigende industrie vast te leggen.
Door dit gebied te bezoeken in januari, krijgt het een extra desolaat gevoel door de afwezige vegetatie.

De laaggelegen weidelanden zijn deels toegankelijk via wandelpaden.
Het ronddwalen tussen het hoge duinvegetatie geeft je een zeker gevoel van ‘mini wildernis’,
doordat deze je zicht ontnemen.
Wie weet stoot je ook wel op enkele grazers zoals Shetlandpony’s.
Spot je grazers? Hou dan zeker de verplichte afstand van 50m.
Aaien en voederen is niet toegelaten!

Het gebied is niet super groot, maar het is er wel leuk vertoeven.
Mijn doel werd ook snel bereikt.
De combinatie natuur, mens, industrie kon ik al snel vastleggen.

Als ‘niet-fotograaf’ wandel je redelijk snel door het natuurgebied.
Daarom raad ik je aan om de groene gordel van Heist-West volledig te combineren.
Deze groene gordel bestaat uit de hier besproken Sashul, maar ook uit de
vuurtorenweiden vlak naast de Sashul, de baai van Heist en de kleiputten van Heist.

Zie zo.
Ik hoop dat deze beelden je aanzetten om België te ontdekken.
Ik krijg er alvast terug zin in!
Laat mijn inspiratie ook jou inspireren en trek erop uit. 

Het doet me altijd plezier jullie commentaar te zien.
Heb jij de Sashul of de groene gordel van Heist-West al eens bezocht?
Wat waren jouw ervaringen?
Please, let them know!
Onder dit artikel heb je plaats om je reactie na te laten.

Tot de volgende!

Met vriendelijke groet,

Glenn