OOSTENDE IN 35MM

Onlangs voegde ik een 35mm lens toe aan mijn rugzak.
Als wijze van test maakte ik een wandeling door Oostende.
Dit is – nog – geen review, maar gewoon een blogbericht over mijn wandeling in Oostende.

Ik had geen vooropgesteld plan in mijn hoofd.
Ik leg mezelf graag een thema op, zoals die keer in Charleroi.
Met de 35mm in mijn hand vertrok ik vanuit de parking en volgde mijn gevoel.
Deze keer niet… Gewoon fotograferen wat je wil.
Het uittesten van nieuw materiaal neemt me altijd een beetje terug naar het beginstadium.
Als fotograaf wordt je snel veel te serieus over je eigen werk.
Je laat sommige momenten passeren omdat ze niet ‘speciaal’ of ‘uniek’ genoeg zijn.
Je voelt je als het ware te goed om een bepaalde foto te maken.

Mijn startplaats was de Japanse tuin. De laatste zonnestralen vielen nog net de tuin binnen.
Een start van een mooie avondwandeling.

Oostende ken ik persoonlijk niet zo goed. Ik ken er de grootste invalswegen,
maar vraag me vooral geen straatnamen of bepaalde monumenten / gebouwen.
Het mooie aan fotografie is dat je via je foto’s nieuwe dingen leert kennen of ontdekt.

Ik vervolgde mijn weg via de Koning Boudewijnpromenade.
Het is zomer en de typische strandcabines staan te schitteren in de zon.
Er was nog één dame aanwezig die net haar afwas afgewerkt had.

Reflecties, schaduw/licht, architectuur – oud/nieuw -, lijnenspel, …
Het zijn dergelijke zaken waar ik constant mee bezig ben.

Via de Kemmelbergstraat kwam ik op het Leopold-I plein uit.
Het standbeeld werd in 1901 onthuld en is het oudste wat op dit plein
bewaard is gebleven. De woningen rondom het beeld hebben ondertussen
plaats gemaakt voor modernere appartementen.

Vanuit de Rogierlaan kijk je recht op de Sint-Pieterskerk.
Ook deze kerk werd net als het Leopold-I standbeeld in het jaar 1901 ingehuldigd.

Een telefoonoproep en een kilometer later stond ik plots aan een andere kerk.
Waarschijnlijk wel de meest gekende kerk van Oostende aangezien je er niet
naast kan kijken als je vanuit het station richting strand wandelt.
Ik liet me ook even gaan 😉

Je denkt nu waarschijnlijk: ‘Glenn, What’s up met al uw kerken!’
Voor mijn reis naar Japan bezocht ik hier in België geen enkele kerk, maar wanneer je op
reis bent bezoek je die wel. Zeker op reis naar Japan was onze grootste dagbesteding
het bezoeken van tempels.  Toen ik terugkwam stelde ik mezelf de vraag:
‘Waarom bezoek je -als je op reis bent- wel gebedshuizen en waarom doe je dit thuis nooit?’
Het heeft waarschijnlijk wel iets te maken met het ‘exotische’ of het ‘niet Belgisch’ zijn.
Kerken zijn een groot onderdeel van het Belgische landschap.
Los van het geloof benader ik ze nu eigenlijk vooral uit een architecturaal standpunt.
Het blijven wonderlijke creaties van de mens. Net zoals de prachtige tempels in Japan.

Genoeg over kerken, we gaan verder. Terug richting strand, richting de ondergaande zon.

Beachbars, spelende kinderen, zandsculpturen. Op en top zomer in Oostende.
Ik sluit graag af met enkele zonsondergangen 😉

Alvast bedankt voor jullie bezoek en de tijd die jullie nemen om mijn blog te lezen 🙂
Inspirerende groeten en tot de volgende!

Glenn!