NATUURRESERVAAT DE WESTHOEK

Nood aan rust? Nood aan stilte?
Even helemaal ontsnappen aan uw drukke werk/woonomgeving?
Natuurreservaat De Westhoek is de perfecte uitstap!
Bovendien is het fysiek als fotografisch een extra uitdaging!

Natuurreservaat De Westhoek

Natuurreservaat De Westhoek is het oudste aaneensluitend
en meest gaaf gebleven zeeduinlandschap van de Vlaamse kust.
Net tegen de Franse grens ligt het op zo’n  50 minuutjes rijden (regio Brugge).
Naast mensen zijn er ook dieren te spotten. Tal van vogels maar ook enkele grote
grazers zoals Schotse hooglanders en konikpaarden.

Het reservaat bevat drie uitkijkpunten. Twee van deze punten kun je terugvinden
in het oosten en het westen van het reservaat. Eéntje is centraal gelegen.
De uitkijkpunten geven je een indruk van hoe immens groot 340 hectare wel is.
Ik bespaar je de berekeningen, maar vergelijk het met 476 voetbalvelden.

Ter plaatse

Ik parkeerde mijn wagen op het einde van de Duinhoekstraat, net voor de Franse grens.
Je betreed het reservaat via een smal padje die vlak tussen een camping en restaurant door loopt.
Deze parking ligt aan de Zuidwestelijke ingang van het reservaat.

Naast deze, heb je nog drie andere parkings rondom het park.
Neem je de Noordelijke ingang dan wordt je ontvangen door een reeks nuttige informatieborden.
Niet ver van de Noordelijke ingang ligt er trouwens een privéverkaveling met
huizen gebouwd in ‘vissersdorpsstijl’.

Kom je met het openbaar vervoer? Ook dit is geen probleem!
Ik betrad het park eerder door de tram te nemen tot aan De Panne Kerk
en vervolgens mij een weg te banen door het Calmeynbos. Dit bos grenst aan het reservaat.

Kaartje van het reservaat is hier terug te vinden (Natuur en Bos).

Mijn ervaringen

Ik hou van dit natuurreservaat. Het is een (fysieke) uitdaging en je hebt het gevoel dat je
even niet meer in België bent. Ik zeg even, want zodra je op één van de uitkijkpunten staat
zie je de appartementsgebouwen en de kust poppen achter de duintoppen.
Fysiek uitdagend omdat je op zand loopt. Dit verhoogt gevoelig de wandeltocht, zeker
als je naar boven moet klauteren op één van de niveauverschillen.

Een andere soort uitdaging is de kleurtonen die je terugvindt in een duinenlandschap.
Overheersende bruintinten kunnen de foto soms heel saai maken.
Wat saai is in kleur, kan uiteraard mooi worden in zwart wit!

Variatie is een laatste iets. Ben je na een paar uur stappen de duinen beu?
Dan vindt je aan de andere kant van de duinen de Noordzee terug.
Toen ik mijn wandeling deed was er een prachtige donkere onweerslucht aanwezig.
Ik heb dan ook een paar vlagen over me heen gekregen.

Ook de huizen gebouwd in ‘vissersdorpsstijl’ zijn prachtig om zien in het bruine landschap.

Bij deze ben ik zowat uitverteld.
Zoals je ziet is het Natuurreservaat De Westhoek zeker een bezoekje waard!
Ben je er al eens geweest, deel dan zeker je mening met anderen.
Wat vond jij van dit reservaat? Laat het weten in een reactie!
Alvast bedankt en tot de volgende!

Ik sluit graag af met enkele resterende foto’s.